Whitsunday Island trip hebben we gemaakt met de zeilboot de 'habibi'. De komende 3 dagen werd er geslapen, gegeten en gedronken op de boot. Mijn bedje was heel comfortabel gelegen naast de engineroom, wat voor een aangenaam temperatuurtje zorgde, als je van de sauna houdt. Slapen zat er dus niet in de eerste nacht dus heb mijn slaapzak gepakt en ben op 1 van de houten banken gaan slapen die op het dek geplaatst waren. Toen ik met een gigantische stijve rug de volgende dag wakker werd, en ik mijn rug frustratie op de kok afwentelde vertelde ze me doodleuk dat er ook matrassen aanwezig waren die gebruikt konden worden, j&(#*&*()SU..... Dit was dus voor de volgende avond. Maar eerst werden we op Whithaven beach gdropped wat enorm zuiver wit zand bevat. Blijkbaar is dit afhankelijk van de silicum, als ik het goed heb, graad die 90 procent was. Sieraden die in dit zand opgepoetst worden gaan weer blinken. En dan was er nog het helder blauwe water waar we de hele tijd op gevaren hadden maar nog niet de kans hadden gekregen om er in te zwemmen. Maar het zwemmen was nog steeds niet zonder gevaar, vandaar dat we stinger suits uitgedeeld kregen voor de box jelly fish, kleine ontzichtbare kwalletjes die bij aanraking dodelijk kunnen zijn. Deze suits bedekte je hele huid. Met de suit aan lijk je op een figuur uit Star Trek. Na Whithaven beach was het tijd om met de suit, snorkel en flippers het koraal te verkennen. Als koraalmaagd was het allemaal heel indrukwekkend. Het kleurige en levende koraal en vissen. Helaas geen dolfijnen of schildpadden maar dat mocht de pret niet drukken. Daar krijg ik nog wel een kans voor. De tweede snorkel plek was minder imposant maar nog steeds leuk om er te gaan snorkelen. De laatste avond werd gevierd met als voorgerecht een heerlijk bord spaghetti! Wat er in gleed als een paling na een zeer actieve dag! Zelfde gold voor het hoofdgerecht, biertjes! En in style eindigde we deze trip met een poolparty op het resort waar we aangemeerd lagen. Gekkenhuis! De kapitein en dickhead (the deckhand) waren ook weer zo verantwoordelijk om zich helemaal kapot te zuipen tot in de vroege uurtjes waarna de kapitein ook nog op zijn muiltje ging, gelukkig voelde die er weinig van, maar met zijn tanden ging het wat minder goed. Ondertussen me eerste bijnaam opgedaan, bluei blijkbaar een ander woord voor een roodharig persoon in Australie. Vond het best wat ze hebben allemaal problemen met Jeroen uit te spreken, laat staan schrijven. Ondertussen ben ik mezelf al Jay aan het noemen. Scheelt me 5 min uitspraak lessen, ouders bedankt, lekker internationaal gedacht 21 en nog wat jaar geleden :) De volgende dag was het tijd om terug te gaan naar de haven en het Whitsunday gebied te verlaten.